ANTICONCEPTIVOS HORMONAIS

 

Un método anticonceptivo é calquera método, medicamento ou dispositivo que se empregue para evitar ou reducir as posibilidades dun embarazo. 

Podemos clasificalos en: Métodos anticonceptivos reversibles de larga duración, métodos hormonais, métodos de barreira, anticonceptivos de emerxencia, esterilización e métodos naturais.

Anticonceptivos hormonais

Estes métodos consisten na utilización de hormonas para regular ou deter a ovulación e evitar o embarazo.  A ovulación é o proceso biolóxico no cal os ovarios liberan un óvulo, que queda dispoñible para a fecundación. As hormonas pódense subministrar no corpo de varias maneiras, como: Pílulas, inxeccións, parches cutáneos, xeles transdérmicos, aneis vaxinais, sistemas intrauterinos e baleas implantables. 

Dependendo  do tipo de hormonas que se forneza, estes métodos poden: Evitar a ovulación; engrosar o moco cervical, o que axuda a impedir que o esperma chegue ao óvulo; ou afinar o tecido que recubre o útero. Este tipo de tratamento debe ser receitados por un profesional da saúde.

• Pílulas anticonceptivas

Estas poden ser:

Pílulas anticonceptivas combinadas:

Estas conteñen un estróxeno sintético e unha proxestina, os cales serven para impedir a ovulación. A usuaria deste método debe toma unha píldora á mesma hora cada día. 

Algunhas das vantaxes que teñen este tipo de píldoras son que regula o ciclo menstrual, e pode reducir o acne e os síntomas da síndrome premenstrual.

Por outra banda a desvantaxe que teñen é que se teñen que tomar á mesma hora todos os días para que sexa efectiva.

Pílulas solo de proxestina:

A pílula só de proxestina, do mesmo xeito que as pílulas combinadas, tómase unha por día, á mesma hora cada día. Estas poden interferir coa ovulación ou coa actividade do esperma, engrosando ou moco cervical, ou que dificulta que ou esperma nade cara ao útero ou ingrese ás trompas de Falopio, a parte disto, tamén adelgazan o revestimento do útero. 

A vantaxe que teñen é que serven para as mulleres que non poden tomar estroxeno.

En canto ás desvantaxes que teñen, son: Alteran os cambios cíclicos normais non revestimento uterino e poden provocar sangrado non previsto ou entre os períodos menstruais normais, ademais disto, tamén ten a mesma desvantaxe que as combinadas, que ambas se teñen que tomar todos os días á mesma hora para que sexan efectivas.

• Inxeccións anticonceptivas:

Este método implica a inxección dunha proxestina unha vez cada 3 meses. Este método suprime a ovulación, engrosan o moco cervical e adelgazan o revestimento do útero.

As desvantaxes que ten son que: A maioría das pacientes que utilizan métodos anticonceptivos inxectables deben levar unha dieta rica en calcio e vitamina D ou tomar suplementos vitamínicos mentres reciben este medicamento, e que poden causar cambios no patrón de sangrado ademais dunha demora no retorno da fertilidade despois de suspender as inxeccións.

As vantaxes que ten é que ten alta eficacia e que non require mantemento diario.

• Parches anticonceptivos:

É un parche de plástico fino que se adhire á pel e libera hormonas ao torrente sanguíneo a través da pel.  O parche colócase na parte baixa do abdome, as nádegas, a parte externa do brazo ou a parte superior do corpo.  Colócase un novo parche unha vez por semana durante 3 semanas e non se usa parche na cuarta semana para permitir a menstruación. 

• Anel vaxinal:

O anel é fino e flexible. Administra unha combinación de etinilestradiol e proxestina. Este insírese na vaxina, onde libera de forma continua hormonas durante 3 semanas. A muller retírallo na cuarta semana e insire un anel novo 7 días despois. Os riscos deste método anticonceptivo son similares aos das pílulas anticonceptivas orais combinadas. 

• Implantes anticonceptivos:

Os implantes son bastons implantables de plástico flexible. Un médico insire cirurxicamente o bastón baixo a pel na parte superior do brazo da muller.

Os bastóns liberan proxestina e poden permanecer colocadas durante ata 5 anos. 

• Dispositivos Intrauterinos (DIU) Hormonais:

Un DIU hormonal  libera unha hormona proxestina no útero. A hormona liberada fai que o moco cervical engrósese, evita a chegada do esperma ao óvulo e a súa fecundación, afina o revestimento uterino e pode impedir que os ovarios liberen óvulos.